Andrzej Stasiuk "Opowieści Galicyjskie"

Reindeer

Od kiedy kilka lat temu, po raz pierwszy przeczytałem tę książke, co jakiś czas do niej powracam, by za każdym razem odkryć coś nowego. Na pozór są to opowieści o zwykłym życiu zwykłych ludzi w jednej ze zwykłych podkarpackich miejscowości, lecz w każdej z nich kryje się magia codzienności.

We wsi stał kiosk. Gdy w okolicy urzędował komunizm, ten największy szafarz szarości, buda wyglądała jak brudne akwarium, w którym unosiło się kilka szczotek do zębów, trzy rodzaje papierosów i biała znudzona twarz sprzedawczyni. "Gromada", "Rolnik Polski" pełne były pociech i obietnic. "Dwa bilety na PKS i popularne". Dwa razy popularne i jeden bilet na PKS". I zapałki. Ileż kombinacji.
A teraz wygląda to tak, jakby kolejne stworzenie świata nie odbywało się w czasie i przestrzeni, ale w dziedzinie barw. Ta witryna jest najbarwniejszym miejscem w promieniu piętnastu kilometrów. (...) Kolor biały - Similac Isomil - to czystość, radość, niewinność i wieczna chwała, to barwa szat Chrystusa na górze Tabor, to bisior ze świątyni Salomona. Niebieski - Blue Ocean Deodorant - to kolor Matki Boskiej, firnamentu i tak jak biel znaczy nieskazitelność. Czerwień - Fort Moka Desert - to kolor Ducha Świętego, który wznieca ogień miłości i zjawia się w postaci ognistych ogników, to także kolor Męki Pańskiej, krzyża i tych wszystkich którzy drogą wiary szli aż po przelanie krwi. Czarny - John Players Stutyvesant - to śmierć, żałoba, smutek i przebłaganie, ale też wzgarda świata, odrzucenie, ciemności, które tylko nadprzyrodzona jasność może rozproszyć. Zieleń - Fa Fresh Creme and Soap - to kolor nadziei, bo szmaragdowa tęcza w Apokalipsie pojawia się na znak miłosierdzia Sądu...

Tirevel · Gość

Pochłonęłam (kiedyś kiedyś) jednym tchem. Stasiuk doskonale oddaje taki senny, oniryczny klimat Podkarpacia...

Maluszek · Wysłany: (Maj 12, 2009, 2:08 pm); Temat postu:

Jakiś czas temu została nakręcona ekranizacja "Opowieści...". Film zwie się "Wino truskawkowe" usmiech